Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Εκδήλωση της Colour Youth με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας (17/05).

Το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  της Colour Youth:
Πραγματοποίηση Εκδήλωσης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας (17/05). Στις 17 Μαΐου, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας και στο πλαίσιο υλοποίησης του Έργου «Πες το σ’ εμάς» http://www.pestosemas.com/, η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ Νέων διοργάνωσε με επιτυχία Εκδήλωση στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων (ΕΣΗΕΑ), με θέμα «Βία και διακρίσεις εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ Νεολαίας: ο ρόλος της Πολιτείας». Στόχος της εκδήλωσης ήταν η ανάδειξη του φαινομένου της βίας και των διακρίσεων – λόγω ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου ή/και σεξουαλικού προσανατολισμού - κατά των νέων, στη σύγχρονη Ελλάδα. Επιπλέον, η εκδήλωση αποσκοπούσε στην προαγωγή ενός διαλόγου μεταξύ εκπρόσωπων της κοινωνίας των πολιτών και της ελληνικής Πολιτείας που εμπεριέχει δύο θεματικούς άξονες: Πρώτον, το ρόλο των μη κυβερνητικών οργανώσεων, των άτυπων ομάδων πολιτών και του οργανωμένου κράτους, στην αντιμετώπιση της βίας και των διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων, με έμφαση στους νέους. Δεύτερον, τις πολιτικές που προτείνονται, με βάση την ελληνική, ευρωπαϊκή αλλά και ευρύτερη διεθνή εμπειρία, στην κατεύθυνση της πρόληψης και της καταπολέμησης της βίας και των διακρίσεων κατά των νέων ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων και στην διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και ισονομίας.

Στην εκδήλωση απεύθυναν χαιρετισμό οι : • κ. Βασιλική Κατριβάνου, Βουλευτής Β΄ Αθήνας, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., υπεύθυνη ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. • κ. Χαρούλα Δημητρίου Κεφαλίδου, Βουλευτής Δράμας, Δημοκρατική Συμπαράταξη, γραμματέας και μέλος ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής. • κ. Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, Βουλευτής Β΄ Πειραιώς, Ένωση Κεντρώων, μέλος ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής. • κ. Πάρις Βυλλιώτης, μέλος Μεγάλης Συνάντησης Αντιπροσώπων (ΜΕ.ΣΥ.Α.) του Ποταμιού, • κ. Κωστής Παπαϊωάννου, Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. • κ. Θέμης Δημητρακόπουλος, Σύμβουλος Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αρμόδιος για θέματα Πολιτισμού, Δικαιωμάτων και Περιβάλλοντος. • κ. Δημοσθένης Κατσιαβάρας, Υπαστυνόμος Α΄, Τμήμα Κοινωνικών Ζητημάτων και Αντιμετώπισης Ρατσισμού, Διεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας/ΑΕΑ. Επίσης, συμμετείχαν με εισήγηση: • κ. Έλλη Βαρχαλαμά, Β΄ Αντιπρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου: «Νεολαία, ομοφοβική/τρανσφοβική βία και διακρίσεις: Αποτίμηση από την ΕΕΔΑ ως εθνικό θεσμό Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». • κ. Τίνα Σταυρινάκη, Συντονίστρια Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας: «Ποιοτικά χαρακτηριστικά των καταγραφών περιστατικών ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας». • κ. Ειρήνη – Ελένη Αγαθοπούλου, Πρόεδρος Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ): «Βία και Διακρίσεις στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Η κοινωνία το ανέδειξε, οι θεσμοί οφείλουν να δράσουν». • κ. Γεώργιος Κουρόγιωργας, νομικός, Υπεύθυνος Θεσμικών Διεκδικήσεων Colour Youth: «Νομικές Διεκδικήσεις της LGBTQ νεολαίας». • κ. Θανάσης Θεοφιλόπουλος, κοινωνιολόγος, υπεύθυνος Έργου «Πες το σ’ εμάς»: «ΛΟΑΤΚΙ+ άνθρωποι και διακρίσεις στην εργασία». • κ. Έλενα - Όλγα Χρηστίδη, ψυχολόγος, μέλος Colour Youth: «Ψυχική υγεία και LGBTQ νεολαία». • κ. Κατερίνα Ράιλυ, Ειδική Γραμματέας Αλληλεγγύης και Υποστήριξης, Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών. • κ. Μαργαρίτα Κοντομιχάλη, Μέλος Δ.Σ. της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας: «Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528 Δίπλα Σου: δεδομένα, προοπτικές, και προτάσεις». • κ. Ειρήνη Πετροπούλου, Αντιπρόεδρος Δ.Σ., Οικογένειες Ουράνιο Τόξο: «Το κόστος των διακρίσεων κατά LGBTQI+ ανθρώπων». • κ. Πέτρος Σαπουντζάκης, εκπαιδευτικός, Εκπρόσωπος Ομάδας Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση: «Χτίζοντας ένα συμπεριληπτικό σχολείο». • κ. Γιάννης Λιβανός, Μέλος Διοικούσας Επιτροπής του Έργου «11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ», Διευθυντής της ΜΚΟ Θετική Φωνή: «Συνέργειες της Πολιτείας και της Κοινωνίας των Πολιτών - Το παράδειγμα των προγραμμάτων ¨Ζούμε όπως κι εσύ¨ και ¨Πρόληψη και Παρέμβασ稻. Τέλος, ξεχωριστή στιγμή της εκδήλωσης ήταν οι προσωπικές μαρτυρίες δύο μελών της Colour Youth – Κοινότητας LGBTQ Νέων Αθήνας: • κ. Νίκος - Άγγελος Παγώνης, μέλος Colour Youth: «Οι συνέπειες της μη αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου στην ζωή μου». • κ. Κυβέλη - Γιώργος Παπαδημητρίου, Συμπρόεδρος της International LGBTQI Youth and Student Organisation (IGLYO), μέλος Colour Youth: «Η σημασία της τρίτης επιλογής για το φύλο στη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου». Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η κ. Αννέτα Καββαδία, Βουλευτής Β΄ Αθήνας, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η κ. Μαρία Γιαννακάκη, π. Βουλευτής, ΔΗΜ.ΑΡ., Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής, ο κ. Πολυχρόνης Πολυχρονίου, Υποδιοικητής Υπηρεσίας Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας/Γ.Α.Δ.Α., καθώς και μέλη των οργανώσεων «Proud Seniors Greece» και «ΛΟΑΤ ΑΜΕΑ». Θερμές ευχαριστίες αξίζουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για τη δωρεάν παραχώρηση την αίθουσας εκδηλώσεων του και την μέριμνα για την άρτια τεχνική υποστήριξη της εκδήλωσης. Το Έργο «Πες το σ’ εμάς» υλοποιείται με την υποστήριξη του Ιδρύματος για την Ανοιχτή Κοινωνία (Open Society Foundation)
Η εισήγηση της Αντιπροέδρου μας Ειρήνη Πετροπούλου:
Καλησπέρα σας,
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Colour Youth για την πρόσκληση και την ευκαιρία να αναδείξουμε τα δικά μας ζητήματα. Οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο είναι συλλογικότητα που απαρτίζεται από γονείς οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως LGBT και μέσα από πλήθος δραστηριοτήτων έχουν στόχο να αναδείξουν όχι μόνο ζητήματα γονεϊκότητας, αλλά και να ενδυναμώσουν τους ΛΟΑΤΚΙ γονείς καθώς και τους γονείς με παιδιά που αυτοπροσδιορίζονται ως LGBTQI+.

Ήταν σαφές το χτεσινό δελτίο τύπου του Συνηγόρου του Πολίτη στο οποίο εξέφραζε την ανησυχία του για τα νομικά και πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών καθώς και για την καθυστέρηση της Πολιτείας ως προς τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη αρχή ζήτησε τη λήψη μέτρων ώστε να επιλυθούν ζητήματα που παραμένουν εκκρεμή αλλά και να αντιμετωπιστούν οι διακρίσεις, τα αρνητικά στερεότυπα, οι προκαταλήψεις και οι επιθέσεις με θύματα ομόφυλα ζευγάρια και διεμφυλικά άτομα.

Εμείς, ως συλλογικότητα, οργανώσαμε το Σάββατο 14/5 για 4η συνεχή χρονιά την Παγκόσμια Μέσα Ισότητας των Οικογενειών όπου φέτος ο γενικός τίτλος ήταν «Οικογένειες χωρίς σύνορα» και συνυπήρξαμε σε δημόσιο χώρο όλες οι οικογένειες με τα παιδιά μας χωρίς κανέναν περιορισμό και καμία διάκριση. Επιλέγουμε την ορατότητα γιατί μας είναι αδύνατον να επιλέξουμε τη σιωπή όταν αποτελούμε μια  υπαρκτή κοινωνική πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες και δεν εμφανιστήκαμε ξαφνικά όταν ξεκίνησε ο διάλογος για το σύμφωνο συμβίωσης.

Παρότι σήμερα η Πολιτεία αναγνωρίζει τα ομόφυλα ζευγάρια, εν τούτοις το σύμφωνο συμβίωσης δεν αναγνωρίζει τις οικογένειες ουράνιο τόξο ως τέτοιες (οικογένειες) παρά μόνο ως μονογονεϊκές, εφόσον γονέας θεωρείται ο βιολογικός και ο άλλος γονέας, ο οποίος μεγαλώνει το ίδιο παιδί μαζί με τον βιολογικό, στερείται της οποιασδήποτε νομικής σχέσης με αυτό. Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα: έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές ένα ζευγάρι άγγλων ή ένα ζευγάρι ισπανίδων με τα παιδιά τους. Στη χώρα τους θεωρούνται οικογένεια, ενώ εδώ γονέας εκλαμβάνεται μόνο ο βιολογικός. Ελπίζουμε να διορθωθεί σύντομα αυτή η αδικία και να μην έχουμε οικογένειες των δύο ταχυτήτων ή οικογένειες με σύνορα όταν πρόκειται να μετακινηθούν από χώρα σε χώρα.

Παρομοίως και στο σχολείο. Το παιδί μου είναι αναγκασμένο ν’ αφήσει την οικογένεια του εκτός και να την ξαναβρεί μετά ώστε να μην δεχτεί από σχόλια, ερωτήσεις ή ακόμα πιο σοβαρές αντιδράσεις, γιατί η δική του οικογένεια δεν υπάρχει σε καμία εικόνα και σε κανένα κείμενο της σχολικής ύλης. Μια τέτοια «απουσία» δημιουργεί ένα ψυχολογικό φορτίο στο παιδί εφόσον είναι αναγκασμένο ν’ αφήσει εκτός του σχολικού χώρου την δική του καθημερινή οικογενειακή πραγματικότητα. Η οργάνωση μας έχει μέχρι στιγμής εκδώσει τρία βιβλία, τα δύο εξ αυτών εικονογραφημένα και κατάλληλα για παιδιά νηπιαγωγείου όπου απεικονίζονται όλες οι μορφές οικογενειών, όμως θα κάνουμε αγώνα μέχρι να ενταχθούν στη διδακτέα ύλη.

Να μιλήσουμε για το πραγματικό κόστος των διακρίσεων;  Το ποσοστό των φτωχών, το ποσοστό των αστέγων, το ποσοστό των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη και το ποσοστό των αυτοκτονιών είναι μεγαλύτερο για τους LGBTQI+ ανθρώπους απ’ ότι για τον γενικό πληθυσμό. Το τίμημα δεν το πληρώνουμε μόνο εμείς αλλά όλος ο κόσμος. Κάθε φορά που ένας ΛΟΑΤΚΙ+ έφηβος διώχνεται από το σπίτι του ή αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο είναι μια απώλεια για ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε φορά που ένας LGBTQI+ άνθρωπος χάνει τη δουλειά του ή αμείβεται λιγότερο σχετικά με τις δεξιότητες και τις ικανότητες του, η οικονομία στερείται της δυνατότητας να γίνει πιο δίκαιη και πιο παραγωγική. Κάθε φορά που η νομοθεσία δεν καλύπτει στο απόλυτο και θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, ολόκληρη η ανθρωπότητα στερείται της ευκαιρίας να γίνει πιο ελεύθερη, πιο ίση και πιο δίκαιη. Κάθε φορά που περιθωριοποιούνται άνθρωποι 3ης ηλικίας, άνθρωποι με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) και πρόσφυγες η ανθρωπότητα χάνει κάτι από την ανθρωπιά της.

Η σιωπή δεν είναι λύση απέναντι στις ανισότητες και όπως έλεγε η Audre Lorde (συγγραφέας, λεσβία, φεμινίστρια και υπερασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων): «όταν μιλάμε, φοβόμαστε πως αυτά που λέμε δεν θα ακουστούν ή δεν θα γίνουν αποδεκτά. Διαλέγουμε τη σιωπή και εξακολουθούμε να ζούμε με τον φόβο. Επομένως, καλύτερα να μιλάμε». Η λογοκρισία και η σιωπή απέναντι σε θέματα που αφορούν τις οικογένειες μας και την ίδια μας τη ζωή δεν μας στερεί μόνο της ορατότητας, αλλά και την ελευθερία στην έκφραση και λειτουργεί ως γενικός δείκτης του πόσο μια κοινωνία σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ένα από τα θέματα που έρχεται ν’ αναδείξει η σημερινή μέρα, η Παγκόσμια Μέρα κατά της Ομοφοβίας, της Λεσβιοφοβίας, της Αμφιφοβίας και της Τρανσφοβίας. Δεν σηματοδοτεί μόνο μια στιγμή στην ιστορία μας όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε το 2004 την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των ψυχικών νοσημάτων, είναι μια μέρα ορατότητας. Μια μέρα που δείχνουμε το πραγματικό πρόσωπο των διακρίσεων που, σύμφωνα με το Ειδικό Ευρωβαρόμετρο για τις διακρίσεις στην ΕΕ (Οκτώβριος 2015), το 73% των ελλήνων θεωρεί ότι οι τρανς άνθρωποι υφίστανται διακρίσεις λόγω της ταυτότητας και έκφρασης του φύλου τους και το 71% πιστεύει ότι υπάρχουν διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού.

Την ώρα που ερχόμουν εδώ, με πήρε τηλέφωνο φίλη και της είπα για τη σημερινή εκδήλωση. Με ρώτησε, «Μα καλά, τι την θέλετε την Μέρα κατά της Ομοφοβίας αφού δεν σας ενοχλεί κανένας;». Γέλασα, όπως γελάτε κι εσείς τώρα, και της απάντησα, «Είναι μια μέρα μνήμης και όχι γιορτής. Αντί ν’ αναρωτιέσαι ποιο το νόημα αυτής της μέρας και γιατί να υπάρχει, να λες πάλι καλά που δεν σου χρειάζεται μια Μέρα κατά της Ετεροφοβίας». Τέτοιες αντιλήψεις, όπως οι διακρίσεις και τα στερεότυπα έχουν κατασκευαστεί από ανθρώπους, να το θυμόμαστε αυτό, οπότε μπορούν να εξαλειφτούν και ν’ αλλάξουν από ανθρώπους. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση και ανοικτό μυαλό.

Σας ευχαριστώ



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Contact Us

Name *
Email *
Subject *
Message *
Powered byEMF Web Forms Builder
Report Abuse